kategoria spojrzenia...

"Wszyscy potrzebujemy, żeby ktoś na nas patrzył. 

Można by nas było podzielić na cztery kategorie, 

w zależności od tego, pod jakim typem spojrzenia pragniemy żyć.
Pierwsza kategoria 

marzy o spojrzeniu nieskończonej ilości anonimowych oczu, mówiąc inaczej, o spojrzeniu publiczności. (...)
Drugą kategorię

 tworzą ci, którym potrzeba do życia wielu spojrzeń znajomych oczu. 

Są to niezmordowani organizatorzy koktajli, przyjęć i kolacji. 

Są szczęśliwsi od ludzi pierwszej kategorii, którzy w momencie utraty publiczności mają wrażenie, że w salonie ich życia zgaszono nagle wszystkie światła. 

Prawie każdego spośród nich kiedyś to spotyka. Ludzie drugiej kategorii natomiast zawsze starają się o jakieś tam spojrzenia.(...)
Potem mamy trzecią kategorię – tych,

 którym do istnienia potrzebne jest spojrzenie ukochanego człowieka. 

Ich sytuacja jest równie niebezpieczna jak sytuacja ludzi pierwszej kategorii. 

Kiedyś przecież oczy ukochanego człowieka zamkną się i w sali zapanuje ciemność.
I wreszcie czwarta kategoria, 

najrzadziej spotykana:

 ci, którzy żyją pod wyimaginowanym spojrzeniem nieobecnych. 

To marzyciele...."

/Milan Kundera, Nieznośna lekkość bytu/