jesteś..../Jestem.

"Znała tego, który na nią czekał w każdy dzień tygodnia (...) 

biegł ku niej nie zważając na obecność ludzi, obejmował i mówił: jesteś. 

Nie musiał dodawać tego całego banalnego szajsu:

 "kochana moja" lub "śliczna moja", "tęskniłem za tobą". 

Po prostu mówił: jesteś.

 I to jego: jesteś, odbierała jak najpiękniejsze wyznanie (...). 

Nie potrzebowała innego. 

Jestem, odpowiadała.
/Ewa Maria Ostrowska/