"Tak!
Wpadł mi w oko.
Tak jakby strzała Amora miała na celu oślepić mnie
całkowicie,
ale ja to widzę zupełnie inaczej.
Ja teraz po prostu widzę.
I nie boję się już ciemności, tak jakby zupełnie przestała istnieć.
Widzę rzeczy, których nie dostrzegałam do tej pory i czuję wszystko bardziej.
I nic mnie nie uwiera.
Nie mierzi.
Nie drażni.
Chodzę postrzelona i nie chcę, żeby cokolwiek się zabliźniło.
Gotowa na więcej.
Bez strachu i stosowania tych wszystkich uników,
żeby nie stać się celem dla kogoś, kto nie jest mnie wart.
On jest, a nawet jeśli kiedyś okaże się inaczej, to dziś tak czuję.
Bez obaw, wątpliwości i jakichkolwiek znaków zapytania.
Jestem pewna.
Nigdy do tej pory nie byłam".
/Marta Tatka/
ale ja to widzę zupełnie inaczej.
Ja teraz po prostu widzę.
I nie boję się już ciemności, tak jakby zupełnie przestała istnieć.
Widzę rzeczy, których nie dostrzegałam do tej pory i czuję wszystko bardziej.
I nic mnie nie uwiera.
Nie mierzi.
Nie drażni.
Chodzę postrzelona i nie chcę, żeby cokolwiek się zabliźniło.
Gotowa na więcej.
Bez strachu i stosowania tych wszystkich uników,
żeby nie stać się celem dla kogoś, kto nie jest mnie wart.
On jest, a nawet jeśli kiedyś okaże się inaczej, to dziś tak czuję.
Bez obaw, wątpliwości i jakichkolwiek znaków zapytania.
Jestem pewna.
Nigdy do tej pory nie byłam".
/Marta Tatka/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz