czas zrozumienia....

 

nostalgicznie

na zawsze Razem....

 

wyprawka szkolna...

 

boskie dylematy

 

wielki mały smutek

"Mało smutku jest w przestrzeni publicznej,

mało o nim się mówi.

Jest mało fotogeniczny.

I pewnie dobrze jest czasami odwracać uwagę od bezsensów i zmartwień, by w nich nie ugrzęznąć.

Ale upychany smutek, który nie ma ujścia i o którym nie można opowiedzieć - może boleć podwójnie..."

/Anna Górska/

spróbuj...

" - Spróbuj… - szepnęło Marzenie.

- Co?! Znowu?! – zdenerwowało się Doświadczenie.

- Ha! Znów wszystko przeze mnie, - uśmiechnął się Powód.

- Nie! Przeze mnie! – zaprotestowała Pycha.

- A może nie trzeba… - wyszeptała Ostrożność.

- Oto jestem! – oznajmiła Stanowczość.

- A dokąd to beze mnie? – zapytało Upojenie.

- Bez ciebie to donikąd, - odpowiedział Spokój.

- Może lepiej jutro…? – zainteresowała się Wątpliwość.

- Teraz albo nigdy! – zripostował Upór.

- Byle nie tak jak wczoraj, - uprzedziła Codzienność.

- To co było wczoraj już się nie powtórzy, - uspokoiła Głupota.

- Wszystko będzie inaczej, - skłamało Przeczucie.

- Coś mi to przypomina, - zamyśliła się Pamięć.

Marzenie wstało i wyszło…"

nie oceniaj

 

Nie oceniaj. To boli.

"Nie szufladkuj. To boli.

Nie wyśmiewaj. To boli.

To wszystko cholernie boli.

Przecież tak bardzo możesz się pomylić ze swoimi osądami.

Tak bardzo możesz skrzywdzić swoimi łatkami.

I będzie za późno.

Skaleczysz komuś dobre ręce i serce. Bo anioły choć cudowne nie zawsze są piękne i strojne. Ukrywają się czasami pod nędznymi ubraniami. Za szklanymi oczami, za smutnymi ustami.

I będzie Ci wstyd, gdy kiedyś w twoją stronę, wyciągną z pomocą te pokaleczone dłonie..."

/Elżbieta Bancerz, Dusza zaklęta w słowa/

przytulnych Świąt...

 

"Miłość. Nadzieja. Wybaczenie.

Niech to będzie czas refleksji nad kruszącym się życiem.

Niejeden/na z nas zasiądzie przy stole bez kogoś bliskiego, ważnego, ukochanego.

Z wielką dziurą w sercu jak po bombie.

Z tysiącem myśli i pytań bez odpowiedzi - "dlaczego?"

Z tym całym ukrytym bólem w środku,

a zarazem z uśmiechem na ustach dla tych, którzy jeszcze są przy nas.

Dlatego dziś życzę Nam jak najwięcej zrozumienia i wybaczenia.

Wybaczmy nieprzemyślane słowa, zachowania, przykre sytuacje, milczące telefony, nienapisane listy. Wybaczmy czarne chmury, rozczarowania, smutek i łzy.

Wybaczmy sobie i innym.

Doceńmy ten krótki, wspólny czas z tymi co są wciąż obok nas.

Otwórzmy dla nich ramiona i serca.

Bo to co najważniejsze i najdroższe nie leży na stole a właśnie w sercu.

I tak jak wiosna może ponownie zakwitnąć nadzieją.

Przytulnych Świąt..."

/Elżbieta Bancerz/

bezcenna nauka posiadania spraw w ...

 

"Wiesz, czego się naucz?

Nabądź tą bezcenną naukę posiadania większości spraw w dupie.

Taka prawda.

Gdy się głębiej zastanowisz,

większość stresu w Twoim życiu jest nie przez Twoje,

lecz przez innych zachowanie.

Twe samopoczucie ulega pogorszeniu przez analizowanie czegoś,

co nie istnieje, oraz do czego nigdy nie dojdzie.

Przejmujesz się opinią ludzi, którzy są nikim w Twoim życiu.

Dlatego wszystko to i wiele innych,

powinieneś mieć głęboko w dupie,

ponieważ płacisz za to stresem,

czyli własnym zdrowiem.

Zadbaj o zdrowie własne i swoich bliskich.

Skup się na swych marzeniach i każdego dnia Idź w ich kierunku.

Pozwalaj sobie na gorsze dni, porażki.

Daj Sobie dużo luzu, dystansu i przede wszystkim miłości.

Resztę pierdol.

Mówię Ci.

Pierdol w czapkę.

Bo większość Twego złego samopoczucia jest przez rzeczy,

na które nie miałeś, nie masz i nie będziesz mieć

żadnego wpływu..."

/Jakub Czarodziej/

(nie)najlepszy

 

po trochu

 „Moja babcia dała mi kiedyś taką wskazówkę -

Gdy czasy są trudne, poruszaj się do przodu małymi krokami.

Rób to, co musisz, ale po trochu.

Nie myśl o przyszłości, ani o tym, co może stać się jutro.

Pozmywaj naczynia.

Zetrzyj kurz.

Napisz list.

Ugotuj zupę.

Widzisz?

Posuwasz się do przodu, krok po kroku.

Zrób jeden krok i zatrzymaj się.

Odpocznij.

Doceń siebie.

Zrób kolejny krok.

Potem kolejny.

Nie zauważysz tego, ale twoje kroki staną się coraz dłuższe.

Aż nadejdzie czas, kiedy będziesz mogła myśleć o przyszłości bez płaczu.”

/Być Kobietą Szczęśliwą/

na całe życie

 

Słyszałem wiele takich tekstów przez całe życie typu:

- "Człowiek się uczy na błędach."

- "Co nie zabije to wzmocni."

- "Podróże kształcą."

To wszystko nieprawda. Nie podpisałbym się pod tym i moim dzieciom bym tego nie powiedział. Bo jestem psychologiem od 25 lat i znam ludzi, którzy potrafią 10 lat walić głową w ścianę. I ciągle są zdziwieni, że ich głowa boli a ściana stoi. Także człowiek się uczy na błędach wtedy kiedy wie, że je popełnia. Podróże kształcą? Tak, ale tylko wykształconych ludzi. Ludzie jadą do Egiptu, stoją pod piramidami i mówią: Patrz jaka niska, wyższa się wydawała. I to jest koniec refleksji na temat 3 tysięcy lat historii. Jadą do Meksyku i na pytanie "Jak było?" mówią: "Meksyk jak Meksyk ciepło było." (...) No i co nie zabije to wzmocni, to nieprawda. Co nie zabije to, nie zabije, wcale nie musi wzmacniać.

Potrafi sponiewierać i zostać na całe życie.

/Jacek Walkiewicz/

jutro

 

Razem...

 

po coś

 

"Każde spotkanie coś wnosi.

Ludzi poznajemy po to, aby się czegoś nauczyć: czułości, siły, wzruszenia. Aby dostać w twarz i wyciągnąć wnioski.

Każdy człowiek staje na naszej drodze po coś.

Jest lekcją, przestrogą, komunikatem albo najpiękniejszym prezentem od losu..."

/Kaja Kowalewska/

za dużo

"Za dużo pijemy,
za dużo palimy,
bezmyślnie wydajemy pieniądze,
za mało się śmiejemy,
za szybko jeździmy,
za bardzo się złościmy,
zbyt późno chodzimy spać,
wstajemy zbyt zmęczeni,
czytamy za mało książek,
oglądamy za dużo telewizji.
Pomnożyliśmy nasze dobra,
ale zredukowaliśmy wartości.
Za dużo mówimy,
za rzadko kochamy
i za często nienawidzimy.
Nauczyliśmy się zarabiać na życie,
ale nie umiemy żyć.
Dołożyliśmy sobie lat do życia,
ale nie życia do tych lat..."

nadzieJA

 Nadzieja...

Jest jak kropla miodu, jak pole kwitnących tulipanów na wiosnę.

Jak orzeźwiający deszcz,

wyszeptana obietnica,

bezchmurne niebo,

idealny znak przestankowy na końcu zdania.

Jedyne, co mnie trzyma przy życiu.

/Tahereh Mafi/

(nie)najlepszy