ANIOŁOWE love...

"Zobacz na to zdjęcie.
Nie wiem czy potrafisz to sobie wyobrazić,
ale za każdym razem gdy mówisz „nie dam rady”, „nie nadaje się do tego”, „nie jestem wystarczająco dobry”,

skrzydła Twojego wewnętrznego anioła są coraz słabsze.
Gdy mówisz „jest za późno na zmianę”,

„to nie dla mnie”, „jestem za słaby”
Twojemu aniołowi jest bardzo przykro.
Traci chęci do życia.

Do działania.
Do latania po niebie kreatywności, miłości i chęci.
To samo dzieje się, gdy te zwroty kierujesz w stronę drugiego człowiek.
W nim też coś się osłabia. Może nawet ostatecznie umrzeć.
Z płomienia robi się iskra nadziei, która może zgasnąć.
Zwróć uwagę na to, co mówisz i do kogo. Na to jak zwracasz się do samego siebie.
Uwierz w siłę słów.
Zamiast osłabiać i zabijać chęć działania, zrób wszystko, żeby o nią dbać.
Jesteś wystarczająco dobry, wystarczająco silny, wystarczająco dużo umiesz.
Masz wszystko, co Ci jest potrzebne w tym momencie,
żeby ruszyć w drogę do osiągnięcia swojego celu.
W drogę do lepszej jakości życia.
Życia pełnego miłości, szczęścia, spełnienia.
Po prostu zrób pierwszy rok. Całą resztę nauczysz się podczas tej drogi.
Bądź czujny, miej otwarte oczy i umysł, otwarte serce i wyciągaj wnioski..."

"Wydawać by się mogło

Że w górze jest lepiej

Ciału może chłodno

Za to duszy cieplej

...

Wznoszą ku niebu wzrok
I westchnienia i dłonie
I prośby o lepszy rok
I skargi na niespełnione
Człowiek naiwnością grzeszy
Od kołyski do grobowej deski
Pod ręką ma paletę barw
A marzy tylko o niebieskim..."
/AT, Niebieska przypadłość/

"Niektórzy ludzie emanują

tak niepospolitą radością życia,

że zdają się być nieśmiertelni.

Żyją między nami

jak Aniołowie z serialu...
"Autostrada do nieba",
zarażają nas energią
i ocieplają marne czasami życie.
A potem jeden z Aniołów
mówi z przekąsem:
Szef nas wzywa... . I znikają...."

/.../