"Nad czym tak rozmyślasz? – zapytał Kot Wiedźmę dekorującą kolejną porcję pierników. – Nie poświęcasz całej uwagi ciastkom – różowa choinka na pewno nie jest w twoim guście, zakładam, że roztargniona popełniłaś błąd.
Wiedźma spojrzała na choinkę, rzeczywiście miała koszmarny kolor.
- Masz rację, myślałam o ludziach, którym kiedyś składałam świąteczne życzenia, a dziś tego nie zrobię i nie dlatego, że nie ma ich wśród żywych. Są. Nie ma ich w moim życiu.
Teraz zadumał się Kot.
- To rozważania smutne, sentymentalne czy może cieszysz się, że tak się stało? – dopytywał się jednocześnie wgniatając orzechy w czekoladową polewę.
- To tylko stwierdzenie faktu, natomiast ciekawi mnie, czy z grona, któremu złożę tegoroczne życzenia, też ktoś kiedyś zniknie – Wiedźma oblizała łyżkę, sięgnęła po garść śnieżnych gwiazdek. Zamigotały wesoło i rozproszyły po stole.
- A jeżeli, czy masz w związku z tym już jakieś plany?
- Owszem. Zadbam o to, by mieć jak najlepsze wspomnienia. Skoro nie można zatrzymać ludzi niech przynajmniej one ze mną zostaną – odpowiedziała Wiedźma. – Po prostu zainwestuję w piękne opowieści – dodała, a Kot pokiwał ogonem i skupił się na dorysowaniu księżycowemu piernikowi uśmiechu...
Wkrótce i tak go ktoś zje, ale przynajmniej przez kilka dni będzie najweselszym ciastkiem na świecie..."
/Zapiski Wiedźmy/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz