dyskomfort myślowy....

"My, śmiertelni, kobiety i mężczyźni, 

przełykamy wiele zawodów między śniadaniem a kolacją, 

powstrzymujemy łzy, usta nam bieleją, a zapytani odpowiadamy:

 'Och, nic takiego!'. 

Wspomaga nas duma, a duma wcale nie jest zła, 

jeśli tylko skłania nas do ukrywania własnych ran, 

nie zaś do zadawania ich innym"

/George Eliot/

P.S.

"...pytasz co u mnie...

łzy ułożone na półce
smutek równo stoi na biurku
ból poskładany w szufladzie
gniew wisi w szafie
nadzieja już w koszu

wszystko w porządku..."

/.../