(nie) wierząc w miłość

"Ludzie często nie wierzą w miłość. 

W taką miłość na całe życie. 

Nie wierzą, że może nam się zdarzyć ktoś zupełnie wyjątkowy. 

Albo, że my to zdarzymy się komuś i staniemy się całym jego światem. 

Nie wierzą, że można kochać raz, zupełnie, całkowicie i bezwarunkowo.

 Często słyszę, że taka miłość to owszem, zdarza się w filmach, powieściach, bajkach ale nie w życiu. Mamy skłonność do deprecjonowania uczuć innych ludzi, do braku wiary w to, co czują.

 Cytując Stanisława Dygata: „Własnym złudzeniom ulega się łatwo, ale cudzym się nie dowierza”.
Myślimy, że jeśli coś nie zdarzyło się nam,

 to przecież
nie może istnieć.
A istnieje..."

/Aleksandra Steć/