książe na talerzu....

(..)" Dawno, dawno temu, za siedmioma górami, za siedmioma lasami 

 pewna piękna, niezależna, bogata księżniczka, siedząc nad brzegiem czystego jak łza stawu nieopodal swojego zamku i kontemplując dobrodziejstwa ekologii, 

zobaczyła pośród bujnej trawy żabę.
Żaba wskoczyła Księżniczce na kolana i powiedziała : 

Słodka Pani, byłem kiedyś przystojnym Księciem, 

ale zła czarownica rzuciła na mnie czar. 

 Wystarczy jednak jeden twój pocałunek, 

a zmienię się z powrotem w wytwornego młodego Księcia, którym w istocie jestem. 

Wtedy, moja słodka, będziemy sie mogli pobrać i zamieszkać w twoim zamku. 

Będziesz mi gotowała, prała i niańczyła moje dzieci, nie posiadając się ze szczęścia, 

że spotkałaś mnie na swej drodze i wdzięczna losowi za to po wsze czasy.
Tego wieczoru, 

przy wieczerzy, 

delektując się żabimi udkami duszonymi w sosie własnym, 

Księżniczka zachichotała pod nosem i pomyślała:
A takiego!" (...)

/Allison Pearson, Nie wiem jak ona to robi/