Talizman....

Jest kilka rzeczy, które trzeba sobie powiedzieć najwcześniej, jak się da, żeby móc względnie bezboleśnie funkcjonować.
Przede wszystkim: przeszłość...ona nie wróci. Odeszła z określonego powodu, z określonego powodu jej nie ma, dokonała wyboru. Nie da się stwierdzić, czy ten wybór był dobry, możliwe, że najgorszy w jej życiu, może najlepszy, nie tobie to oceniać....

Następnie: możliwe, że nigdy nie będziesz szczęśliwy, jest to kwestia silnie losowa i może po prostu ci nie pójdzie. Nie sugeruj się propagandą sukcesu w mediach, na świecie żyje bardzo wielu nieszczęśliwych, samotnych ludzi, nie jesteś sam. Oddychaj, może być, i pewnie jeszcze będzie, gorzej....

Dalej: to, że tego szczęścia brakuje, nie oznacza, że masz się nie starać. Rób swoje, spokojnie, krok po kroku, wygrywaj małe potyczki w drodze do większych sukcesów. Nie miej nadziei, miej za to konkretne plany możliwe do realizacji...

Potem: rozwijaj się, rób wszystko, żeby ten czas, który ci w zastraszającym tempie ucieka, nie szedł na marne. Czytaj, słuchaj muzyki, rozmawiaj z ludźmi, którzy mają coś w głowie. Jeśli chcesz, podróżuj, wyrażaj siebie, krzycz, śpiewaj, maluj, cokolwiek. Zostaw ślad po sobie, to ważne....

Dodatkowo: tak, umrzesz. Życie jest marne i zasadniczo można paść czasem na kolana i płakać, ale po to masz kark, żeby go trzymać sztywno z kolejną samotną jesienią. Patrz daleko, nie chodź na kompromisy kosztem własnych zasad, wyrażaj się konkretnie, wypracuj szacunek. Możesz być kurewsko niekochany, możesz zasypiać całe lata sam, możesz zapomnieć co znaczy ludzki dotyk, ale dopóki robisz swoje i robisz to jak należy, będziesz kimś. A to już jakiś konkret...

Kończąc: Nie wierz tym, którzy wszystko chcą rozwiązać uśmiechem, ale też nie rozpaczaj, bo najszlachetniejszy smutek to ten, który milczy. Uśmiechaj się, gorzko, miej dumę, pielęgnuj pustkę i z tej pustki zrób sobie talizman....

Przeszłość może wrócić ale tylko w doskonalszej formie....
/.../

P.S.