"- Teoretycznie ludzie powinni być wolni, bo mieszkają w wolnym królestwie, a wokół panuje pokój. Powinni z tego z radością korzystać, a tymczasem marnują energię na ograniczanie samych siebie przez edukację, która daleka jest od szukania odpowiedzi, a polega na uczeniu się ich na pamięć, przez religię, która nie zachęca do rozmowy z bogiem, a z jego kapłanami, przez pieniądze, które zastąpiły pomoc i życzliwość…
Sądzę, że to wyraz strachu przed samodzielnością – snuł poranne ...rozmyślania Kot.
Smok siorbnął herbatę. Nie wiedział tak wiele o ludziach, ale kiedyś słyszał jak chwalą się tym, że są wolni w swoich umysłach czy duszach, czy co tam mieli w środku i tą refleksją podzielił się z Kotem.
- Widzisz, oni pielęgnują wewnętrzną wolność – stwierdził.
Kot spojrzał na niego z ukosa szukając kpiny w smoczym spojrzeniu.
Smok przezornie skupił wzrok na czajniczku z wrzątkiem.
- Tylko mi nie mów, że nabrałeś się na to, co ludzie dali sobie wmówić i co z takim upodobaniem powtarzają. Wolność wewnętrzna, też coś… Gdyby ją posiadali chcieliby ją uwolnić, a nie tłamsili w sobie – stwierdził Kot i westchnął. Smok odpowiedział westchnięciem i podgrzał przy okazji dzbanek z mlekiem.
Obu zrobiło się żal ludzi, ale obaj byli też przekonani, że ludziom nie jest żal samych siebie...."
/ zapiski Wiedźmy /
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz