myśleć wykrzyknikiem!

"A gdyby tak dać się porwać nie pytając gdzie.
Albo wskoczyć na głęboką wodę nie znając jej temperatury... 

Odpuścić sobie brodzenie i aklimatyzację. 

Rozpędzić się i sruuuuu na bombę.
Nie wiedząc, czy to będzie niewypał, czy spektakularny wybuch warty ryzyka.

My za dużo myślimy! 

Pozwalamy ograniczać samych siebie przez samych siebie. 

Analizujemy dopatrując się haczyków, a tym samym plączemy się w sieci chęci i niechęci. 

Myśląc zagłuszamy czucie, a zadając pytania sobie, a nie innej osobie nie tylko nie uzyskujemy prawidłowej odpowiedzi, ale nawarstwiamy znaki zapytania.
A gdyby tak pierdolnąć wykrzyknik, albo zwykłą kropkę. 

Wykasować koślawca z umysłu i przestać zadawać go sobie... 

Dzielić się chęcią uzyskania odpowiedzi z kimś 

i nie katować swoich szarych komórek 

tylko pozwolić im być kolorowymi w kropki

 i myśleć tylko wykrzyknikiem... !"

/Porypana panna M/