wyrwana dusza / porysowane serce

"Czasami powinno się odchodzić. 

Czasami trzeba.

 Mimo, że rozstania zazwyczaj bolą. 

Ktoś wyrwał przecież kawałek Twojej duszy i trzyma ją w kieszeni, 

albo porysował sobą tak bardzo Twoje serce, że z każdym uderzeniem czujesz jego istnienie. 

I przez jakiś czas nie wiesz co masz ze sobą zrobić. 

Nie staniesz przecież po środku przestrzeni z wylewającymi się z duszy emocjami i nie będziesz spacerował z krwawiącym sercem zostawiając ślady uczuć w życiu tej osoby. 

Więc chowasz się w sobie, uciekasz, chcesz zamarznąć, udajesz, że nic nie czujesz. 

Próbujesz zapełnić skradzione fragmenty. 

W końcu łatasz te rany, bo nie da się przecież długo tak żyć.

 I stajesz się inny niż byłeś. 

Właściwie piękniejszy. 

Myślę, że ludzie nas zmieniają, rozstania też nas zmieniają, 

ale najbardziej zmienia nas pustka po drugim człowieku

, bo wtedy zaczynamy wiedzieć czego w życiu brakuje nam wyjątkowo...."

/Aleksandra Steć/