jedyna taka....

"Pewnego razu król przyszedł do swojego ogrodu i odkrył, 

że jego drzewa, krzewy i kwiaty umierają. 

Dąb wyjaśnił, że umiera, ponieważ nie może być tak wysoki jak Sosna. 

Król chciał porozmawiać z Sosną, ale zobaczył, że zgięła się i poczerniała.

 Dramatem Sosny było to, że nie może wydać pięknych winogron, takich jak Winorośl. 

Winorośl zaś ginęła na myśl o tym, że nie jest w stanie kwitnąć i pachnieć jak Róża.
Róża zalewała się łzami, ponieważ nie mogła być tak silna i mocna jak Dąb.
Król odnalazł tylko jedną jedyną Frezję, 

która kwitła, pachniała i emanowała pięknem, jak nigdy dotąd.
- Jak to robisz? – zapytał król, 

- rośniesz pośród tego więdnącego i mrocznego ogrodu, jesteś taka piękna i zdrowa?
- Nie wiem, – odparła Frezja. 

– Być może, zawsze myślałam, że sadząc mnie, chciałeś mieć Frezję. 

Gdybyś chciał mieć w ogrodzie jeszcze jedną Sosnę lub Różę, to posadziłbyś je. 

Powiedziałam więc sobie, 

że postaram się być najlepszą Frezją, 

na jaką mnie stać."

/Jorge Bucai, pisarz, terapeuta/