czerwone róże

„Kupowałem róże. 

Dla Marysi trzy czerwone, bo zawsze takie ode mnie dostawała, 

dla Magdaleny trzy żółte. 

Raz przez pomyłkę wręczyłem Magdalenie te przygotowane na imieninową imprezę Marysi - Jezus. Uśmiechnęła się wtedy i rzuciła mi na szyję.
– Czerwone! Nareszcie czerwone jak miłość.
Zrobiło mi się gorąco.

 Ale nie dlatego, 

że miłość to efekt cieplarniany w środku człowieka.”

/Piotr Adamczyk/