(nie)prawdziwa miłość

"- Cieszę się, że mogłem być fragmentem twojego życia. 

- powiedziałem, próbując popatrzeć jej w oczy.
- I ja się cieszę. - odpowiedziała, uśmiechając się niewinnie

 - Chociaż wiem, że w ogólnej świadomości zapiszemy się jedynie jako drobny błysk.
- Co dalej będzie? - zapytałem.
- Nic. Nic między nami nie będzie. - wydawało się jakby trochę posmutniała. 

- Nasze drogi się przecinają, ale nie biegną równolegle. 

Rozumiesz mnie, prawda?
- Dlaczego tak mówisz? - rozumiałem to wszystko, 

ale pytałem dalej, próbując dowiedzieć się co o tym wszystkim myśli,

 a to nigdy nie było łatwym zadaniem.
- To nie ja tak mówię.

 Tak mówią wszystkie znaki na niebie i ziemi. 

Tak mówią wszystkie gwiazdy. 

Taka historia została nam napisana. - odpowiedziała i popatrzyła z zachwytem w niebo.
- Czy nie można zmienić przeznaczenia? - na myśl przychodziły mi kolejne pytania.
- Można. 

Prawdziwa miłość jest w stanie zmienić wszystko. 

Nawet przeznaczenie. - odpowiedziała krótko.
- Więc w czym problem?
- W tym, że nasza nie była prawdziwa. 

- popatrzyła na mnie stanowczo, 

odwróciła się i zniknęła".

/Aleksandra Steć/