...dwie ryby....

"(...) I jeszcze te dwie ryby we mnie. Skazane na siebie, a ja na nie. 

Między nimi płycizna niezgody i przewrażliwienia. 

Każdego dnia, zanurzone w swych sprzecznych dążeniach, miotają się w sieci moich myśli. 

Mam w nich chwiejność. 

Codziennie chłoszczą się wzajemnie ogonami po łbach i ciągną mnie na rafy hipobulii.
Czasem myślę, że w ich zimnych sercach rozmywa się moja dusza. 

Rozdziela na dwie przeciwstawne części. Jedna chce wody, druga ognia.

 Jedna zrywa się do lotu, druga ciągnie w dół.

 I ta ciągła walka między „nie wyróżniaj się”, a „miej odwagę być inny”.
Cokolwiek zrobię, jakąkolwiek decyzję podejmę, 

i tak dostanę w łeb, niczym podejrzany o czary i poddany próbie „zimnej wody”: 

gdy utonę, okrzykną mnie niewinnym,

 jeśli wypłynę, spalą na stosie.(...)"

/Piotr Kuśmierek/